कुठेतरी काहीतरी हरवल्यासारखं वाटत,
मन कासावीस होत,
कशाच्या तरी मागे धावत,
अडखळत धडपडत,थकतं आणि थांबतं ॥
कधी कधी वाटतं,
हरवलेलं सापडलं,
त्या गोष्टीला मन आंजारतं गोंजारतं,
पण नंतर कळतं,
जे हव होतं ते हे नव्हतंच; ॥
पुन्हा मन धावत पळत,
सापडलं असं वाटत,
अगदी हात लांबवून जवळ घ्यावं,
इतक ते जवळ आहे अस वाटतं,
पण इतक्यात ते पुन्हा दूर निघून जातं; ॥
मृगजळाच्या मागे धावतोय हे कळतं,
पण तरीही काहीतरी हरवल्यासारख वाटतं,
मग केव्हातरी हळूच मन मागे वळतं
अन् आयुष्यच हरवल्याचं नकळतच कळतं
कवयित्री: जीवनिका कोष्टी
मन कासावीस होत,
कशाच्या तरी मागे धावत,
अडखळत धडपडत,थकतं आणि थांबतं ॥
कधी कधी वाटतं,
हरवलेलं सापडलं,
त्या गोष्टीला मन आंजारतं गोंजारतं,
पण नंतर कळतं,
जे हव होतं ते हे नव्हतंच; ॥
पुन्हा मन धावत पळत,
सापडलं असं वाटत,
अगदी हात लांबवून जवळ घ्यावं,
इतक ते जवळ आहे अस वाटतं,
पण इतक्यात ते पुन्हा दूर निघून जातं; ॥
मृगजळाच्या मागे धावतोय हे कळतं,
पण तरीही काहीतरी हरवल्यासारख वाटतं,
मग केव्हातरी हळूच मन मागे वळतं
अन् आयुष्यच हरवल्याचं नकळतच कळतं
कवयित्री: जीवनिका कोष्टी
३ टिप्पण्या:
जीवनिका, छान..मस्त जमलीय कविता
सुंदर!
तुम्हा दोघांचे खूप खूप आभार!!!
टिप्पणी पोस्ट करा