थंडी!

हिवाळ्यात वातावरण कसं असतं

मस्त  गाऽऽर ,अगदी थंड

वाटतं त्या दिवसात कधी

करूच नये निद्रादेवीशी बंड ॥

सूर्यदेवही जांभया देत

जरा उशिराच उठतो  गारठून

गुलाबी थंडीत आपल्या

सोनेरी किरणांची नक्षी पसरून ॥

थंडीचं माहात्म्य पहाटे

जरा जास्तच  कळते

एका छोट्याश्या फटीतूनही  

रात्री थंडी  किती छळते ॥

रात्री झोपताना अंगावर मी

घेत नाही माझीच चादर

सकाळी माझ्याच अंगावर

असते भावाचीही चादर  ॥

कसंबसं उठल्यावर मग

शेकोटीच्या उबेची हवी-हवीशी साथ

अन ते वाफाळलेल्या चहाचे घुटके

त्या स्वर्गीय आनंदाची काय बात ॥

मध्येच हसणारा दवबिंदू

मनाला प्रसन्न करतो

धुक्यांचा गालिचाही मग

त्यात आपले रंग भरतो ॥

पोटापाण्यासाठी कामावर गेल्यावर

कामाचा ढीग जरी दिसतो मोठा

तरी एक मानसिक आधार असतो

थंडीचा दिवस आहे हा  छोटा ॥

रात्री जेवायच्या आधी जर 

प्यायला मिळाले गरमागरम सूप

तर मग त्या गुलाबी थंडीत 

जेवणाचीही लज्जत वाढते खूप ॥

कधी उग्र रूप धारण करून

जरी आणते अंगावर शहारे

तरी ऊन-पावसाची दगदग नसते

अन्‌ सृष्टीचेही रंगरूप असते न्यारे ॥

ऊन डोक्यावर आलं तरी

हवेत सुखद गारवा असतो

कोणी काहीही म्हटलं तरी
हाच ऋतू सर्वांना हवा असतो ॥

कवी: देवेंद्र चुरी(दवबिंदु)